پیش گفتار:
انگلهای خارجی شامل طیف وسیعی از بندپایان انگلی هستند که از نظر طبقهبندی به زیردستۀ Acari (کنهها و جربها) و به دستۀ Insecta (ککها، شپشهای جونده و مکنده، پشهها، مگسها و فلبوتومها (مگسهای خاکی)) تعلق دارند. طیف گستردهای از انگلهای خارجی وجود دارد که میتوانند باعث آلودگی سگها و گربهها در ایران شوند. بسیاری از انگلهای خارجی ممکن است بهعنوان ناقل برای عفونتهای مختلف حیوانات خانگی عمل کنند. این کتاب به مرور مهمترین گونههای انگل خارجی سگ و گربه میپردازد و اقدامات کنترلی را بهمنظور جلوگیری از آلودگی حیوانات و/یا انسان پیشنهاد میکند.
انگلهای خارجی بهدلایل زیر بااهمیت هستند:
- ممکن است باعث ضایعات پوستی شوند
- میتوانند باعث ایجاد پاسخهای ایمنی شوند
- میتوانند عوامل بیماریزا را منتقل کنند
- ممکن است زئونوز باشند یا عفونتهای مشترک بین انسان و دام را منتقل کنند
- ممکن است در پیوند انسان -حیوان تداخل ایجاد نمایند.
همچنین، این عوامل انگلی دارای پیامدهای بالینی زیر هستند:
- ضایعات پوستی ممکن است منجر به عفونتهای باکتریایی یا قارچی ثانویه (مالاسزیا) و ایجاد انواع درماتیتها شوند.
- پاسخ ایمنی القا شده، بهویژه توسط بزاق انگلهای خارجی، ممکن است منجر به واکنشهای آلرژیک شود که درماتیت آلرژیک ناشی از کک (FAD) مهمترین آن است.
- پاتوژنهای منتقل شده ممکن است باعث ایجاد بیماریهایی شوند که در اصطلاح، بیماریهای منتقله از طریق ناقل (Vector-Borne Diseases) نامیده میشوند، که در بسیاری از موارد، اهمیت بالینی بیشتری نسبت به خود آلودگی انگل خارجی دارند.
- برخی از انگلهای خارجی حیوانات خانگی، بهعنوان مثال ککها، میتوانند انسان را نیز آلوده کند که ممکن است بسیار آزاردهنده باشد.
- پیامدهای مستقیم آلودگی با انگلهای خارجی ممکن است شدیدتر از درگیری پوستی باشد؛ برای مثال آلودگی شدید با بندپایان خونخوار ممکن است باعث کمخونی شود.