دیستمپر سگ: علائم و بهترین روش پیشگیری

دیستمپر سگ: علائم و بهترین روش پیشگیری

دیستمپر سگ‌ها

 

دیستمپر یک بیماری مسری و کشنده است که توسط ویروس دیستمپر سگ‌ها ایجاد می‌شود. این ویروس به سیستم تنفسی، گوارشی و عصبی سگ‌ها حمله می‌کند.

همۀ سگ‌ها در معرض خطر ابتلا به دیستمپر هستند اما توله‌سگ‌ها و سگ‌هایی که علیه ویروس دیستمپر واکسینه نشده‌اند، بیشتر در معرض خطر این ویروس قرار دارند.

خبر خوب این است که از طریق واکسیناسیون می‌توان از دیستمپر در سگ‌ها جلوگیری کرد.

 

علائم دیستمپر سگ چیست؟

ویروس دیستمپر، در ابتدا به سیستم ایمنی بدن حمله می‌کند و باعث ضعیف شدن پاسخ ایمنی سگ می‌شود و آنرا در معرض خطر بیشتری برای سایر عفونت‌ها قرار می‌دهد.

با گسترش ویروس به دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش، سگ‌ها معمولاً علائم بالینی زیر را نشان می‌دهند:

 

  • خروج ترشحات از چشم و بینی
  • تب
  • سرفه
  • بی‌حالی
  • کاهش اشتها
  • استفراغ/ اسهال
علایم دیستمپر سگ

ویروس به سیستم عصبی نیز حمله می‌کند و باعث ایجاد علائم عصبی می‌شود:

  • ناتوانی در پیمودن مسیر مستقیم و راه رفتن در یک مسیر دایره
  • کج نگه داشتن سر
  • عدم تعادل
  • انقباضات ریتمیک عضلانی
  • تشنج همراه با حرکات جویدن فک (“جویدن آدامس”) و ریزش بزاق
  • فلجی

 

ویروس دیستمپر سگ‌ها همچنین ممکن است باعث ضخیم شدن و سفت شدن سطح بینی و بالشتک‌های دست و پا شود. اگر آلودگی با ویروس قبل از بیرون آمدن دندان‌های دائمی ایجاد شود، دندان‌های دائمی سگ‌ها نیز آسیب می‌بینند.

 

در صورت مشاهده هر یک از این علائم در سگتان، بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید، که شما را برای اقدامات بعدی راهنمایی کند. دیستمپر سگ‌ها یک بیماری جدی است، و باعث مرگ حدود نیمی از مبتلایان خواهد شد، حتی سگ‌هایی که زنده می‌مانند معمولاً دچار آسیب‌های دائمی و جبران‌ناپذیری به سیستم عصبی خواهند شد.

 

دیستمپر سگ‌ چگونه پخش می‌شود؟

توله‌‌ها و سگ‌های بالغ اغلب از طریق قرار گرفتن در معرض ویروس در هوا توسط سگ آلوده دچار عفونت می‌شوند. این اتفاق ممکن است از طریق عطسه، سرفه یا هنگام واق واق کردن رخ دهد. این ویروس حتی می‌تواند از طریق کاسه‌های غذا و آب مشترک و سایر موارد منتقل شود.

 

سگ‌ها پس از آلوده شدن، ویروس را از طریق مایعات بدن مانند قطرات تنفسی، بزاق یا ادرار دفع می‌کنند و ممکن است برای چندین ماه ویروس را منتشر کنند. سگ‌های مادر آلوده می‌توانند ویروس را به جنین‌های خود منتقل کنند.

محصولات مرتبط

دیستمپر سگ‌ها چگونه تشخیص داده و درمان می‌شود؟

دامپزشکان معمولاً دیستمپر را با استفاده از علائم بالینی و روش‌های آزمایشگاهی تشخیص می‌دهند. متاسفانه تاکنون هیچ درمانی تاییدشده‌ای علیه این ویروس وجود ندارد و بسیاری از مواقع درمان با شکست مواجه خواهد شد. این موضوع اهمیت واکسیناسیون دقیق و کامل را بیشتر مشخص می‌کند.

درمان معمولاً شامل مراقبت‌های حمایتی برای جبران مایعات از دست‌رفتۀ بدن و جلوگیری از عفونت‌های ثانویه و کنترل استفراغ، اسهال و علائم عصبی است. سگ‌های مبتلا به ویروس دیستمپر باید از سگ‌های دیگر جدا شوند تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

 

چگونه می‌توانم از سگم در مقابل ویروس دیستمپر و سایر بیماری‌ها محافظت کنم؟

واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از ویروس دیستمپر سگ‌ها است. واکسن دیستمپر در واکسن‌های دوگانه (DP) یا چندگانه (DHPPi) گنجانده شده است که از سگ‌ها در برابر برخی دیگر از ویروس‌های رایج سگ محافظت می‌کند. این واکسن‌ها “اصلی” در نظر گرفته می‌شوند و برای همۀ سگ‌ها باید استفاده شوند.

 

به‌منظور ایجاد ایمنی، توله‌سگ‌ها باید واکسیناسیون اولیه را در هفته‌های (2، 4، 8 و 12 هفتگی) انجام دهند و سپس برای حفظ ایمنی در سال‌های بعدی زندگی، در زمان‌های مشخصی پس از آن واکسن‌های یادآور تکرار شود. اگر سگ بالغ خودتان را تاکنون واکسن نزده‌اید، یا واکسیناسیون آن را به تأخیر انداخته‌اید، هنوز دیر نشده است.

از دامپزشک خود در مورد برنامه واکسیناسیون پیشنهادی بر اساس سن و نیاز سگ خود پرس‌وجو کنید. واکسن‌های دوگانه (Nobivac Puppy DP) یا چندگانه (Nobivac DHPPi) محصول شرکت MSD هلند، بهترین واکسن‌های موجود در ایران هستند که باعث ایجاد ایمنی کامل علیه ویروس دیستمپر، پاروویروس، هپاتیت عفونی و پاراآنفلوانزای سگ‌ها خواهند شد.

dogs111

برای محافظت بیشتر از سگ‌ها و سایر حیوانات:

 

  • تا زمان تکمیل دورۀ اولیۀ واکسیناسیون، هنگام آوردن توله‌ها به نقاط تجمع سگ‌ها احتیاط کنید. این مکان‌ها شامل پت‌شاپ‌ها، پارک‌ها، کلاس‌های آموزش توله‌‌ها، پانسیون‌های روزانه، کنل‌ها و آرایشگاه‌ها است.
  • پانسیون‌ها و محل‌هایی را برای آموزش سگتان انتخاب کنید که شما را به واکسیناسیون به‌روز و انجام معاینه پیش از ورود ملزم کرده باشند و از نظر رعایت بهداشت در شرایط خوبی قرار داشته باشند.
  • سگ خود را در هنگام بیماری، از سگ‌های دیگر از جمله سگ‌های داخل منزل مجزا نگه دارید.
  • از تماس سگ خود با سگ‌های آلوده و حضور در محل نگهداری آنها خودداری کنید.
  • سگ خود را از حیوانات حیات وحش دور نگه دارید.