اگر تاکنون سرپرستی یک توله‌سگ را به عهده گرفته باشید، احتمالاً در مورد بیماری کشنده‌ای به نام پاروویروس سگ یا به اختصار «پارو» شنیده اید. اگر شک دارید که سگ شما به پاروو مبتلا است، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. این بیماری می‌تواند به‌سرعت ناتوان کننده یا کشنده شود و مراقبت فوری می‌تواند جان سگ شما را نجات دهد.
در این مطلب مواردی که باید در مورد پاروو بدانید، از جمله اینکه سگ یا توله‌سگ شما چگونه می‌تواند به آن مبتلا شود، علائم هشدار دهندۀ اولیه، و همچنین نحوۀ جلوگیری از آن آورده شده است.
پاروو در سگ‌ها چیست؟
پاروو یک ویروس بسیار مسری است که می‌تواند سگ‌های غیرواکسینه و سگ‌ها با واکسیناسیون ناقص را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد، به‌ویژه در توله‌سگ‌ها نگران‌کننده است. پاروو با واکسیناسیون قابل پیشگیری است، اما آگاهی از خطرات ویروس می‌تواند به محافظت از سگ شما کمک کند.
سگ‌ها چگونه به پاروو مبتلا می‌شوند؟
انتقال پاروویروس به روش‌های مختلفی رخ می‌دهد. سگ شما می‌تواند بر اثر موارد زیر در معرض پاروو قرار بگیرد:
- خوردن، بو کردن یا لیسیدن مدفوع سگ آلوده
- قدم زدن در منطقه‌ای با مدفوع آلوده و سپس نظافت (یا لیسیدن) پنجه‌های خود.
- تماس با بند، قلاده‌های آلوده، لباس، کفش و یا دست افرادی که با سگ‌های آلوده برخورد کرده‌اند.
سیستم ایمنی توله‌سگ‌ها هنوز به‌طور کامل رشد نکرده است و در معرض خطر بالای ابتلا به پاروو هستند. این بیماری در توله‌سگ‌های جوان و در حال رشد که دارای انگل‌های روده‌ای هستند شدیدتر است. به همین دلیل بسیار مهم است که توله‌سگ خود را در اسرع وقت علیه پاروویروس واکسینه کنید.
اولین علائم پاروو چیست؟
علائم و نشانه‌های پاروو می‌تواند به‌سرعت بدتر شود و کشنده باشد. اگر سگ شما هر یک از علائم اولیۀ پاروو را نشان داد، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید:
- اسهال شدید و خونی
- استفراغ
- از دست دادن اشتها
- بی‌حالی
- درد شکم
- ضعف
- کلاپس
محصولات مرتبط
اگر سگ من پاروو داشته باشد چه؟
واقعیت غم انگیز این است که بیشتر مرگ‌ومیرهای ناشی از پاروویروس در 48 تا 72 ساعت اول پس از شروع علائم بیماری در سگ رخ می‌دهد. به‌همین دلیل اگر شک دارید سگ شما به پاروو مبتلا است، فوراً به‌دنبال مراقبت‌های دامپزشکی باشید.
چگونه دامپزشکان وجود پاروویروس را آزمایش می‌کنند؟
دامپزشک یک آزمایش مدفوع برای پاروو انجام می‌دهد. اگر سگ شما مبتلا به پاروویروس تشخیص داده شود، آنها گزینه‌های درمانی پاروویروس را بر اساس سن سگ شما و شدت علائم بالینی توصیه می‌کنند.
چگونه از پاروو در سگ‌ها جلوگیری می‌کنید؟
خوشبختانه، شما می‌توانید به چندین روش از سگ خود در برابر پاروو محافظت کنید.
توله‌سگ خود را واکسینه کنید
واکسن پاروویروس یک واکسن اصلی بسیار موثر است که شدیداً برای همۀ توله‌ها توصیه می‌شود. توله‌سگ شما می‌تواند واکسن پاروو را از حدود سن چهار هفتگی دریافت کند و تا سن 16 تا 20 هفتگی به دریافت آن ادامه دهد. در توله‌سگ‌ها باید واکسیناسیون به‌صورت دقیق و کامل انجام شود تا محافظت کامل از پاروویروس سگ فراهم شود.
سگ‌های بالغ کمتر مستعد ابتلا به پاروو هستند، اما اگر واکسینه نشده باشند، همچنان می‌توانند به آن مبتلا شوند. مطمئن شوید که توصیه‌های دامپزشک خود را برای تکرار منظم واکسن پاروو سگ خود دنبال کنید.
نه به پاروویروس!!!
به یاد داشته باشید که چگونه پاروو پخش می‌شود: از طریق تماس با سگ آلوده یا سطح آلوده، قلاده یا وسایل دیگر. شما می‌توانید با آگاه نمودن همسایگان خود در صورتی که سگ شما آلوده شده است، از شیوع پاروو جلوگیری کنید، تا آنها بدانند که سگ‌های خود را از حیاط شما دور نگه دارند.
اگر سگ شما در حال بهبودی است و بهتر به نظر می‌رسد، مهم است که او را به‌مدت دو هفتۀ دیگر از سایر سگ‌ها دور نگه دارید، زیرا ممکن است هنوز ویروس را دفع کند.
خانه و حیاط خود را ضدعفونی کنید
پاروویروس معمولاً با استفاده از وایتکس رقیق (نصف فنجان وایتکس به ازای هر پنج لیتر آب) برای تمیز کردن سطوح دارای رنگ ثابت مانند ظروف آب و غذا، اسباب‌بازی‌ها و کف‌های سخت از بین می‌رود. هنگام شستن ملافه، ملحفه، لباس یا سایر پارچه‌های آلوده، توصیه می‌شود از مواد شوینده با سفید کننده و حرارت بالا استفاده کنید تا تمام پارچه‌ها کاملاً خشک شوند.
در خارج از خانه، ممکن است بتوانید میزان ویروس موجود در محیط را با شلنگ بستن پاسیوها و پیاده‌روها و آبیاری مکرر چمن خود کاهش دهید. همچنین توصیه می‌شود سگ خود را از مناطقی در حیاط خود دور کنید که نور خورشید زیادی دریافت نمی‌کنند، زیرا ویروس می‌تواند در مناطق مرطوب و سایه بهتر زنده بماند.
حتماً سگ خود را برای چکاپ‌های منظم سلامتی و یادآوری واکسن نزد دامپزشک ببرید. بهترین راه برای پیشگیری از ابتلای سگ‌ها به پاروو از طریق واکسیناسیون است.
با توجه به پایین آمدن سن درگیری لازم است نوع نگرش در برنامه واکسیناسیون حیوانات خانگی جهت افزایش ایمنی پایدار در سنین پایین‌تر، واکسیناسیون کاربردی و اطمینان از سلامت حیوانات‌خانگی تغییر یابد.
انتقال ایمنی غیرفعال (Passive) از مادر به جنین (MDA) باعث محافظت از جنین تا قبل از چهارهفتگی توله‌سگ می‌شود. بر این اساس استفاده از واکسن‌های DHPPi+L4 که به‌صورت تکی و همزمان در آبستنی قابل استفاده می‌باشند، بنا به صلاحدید دامپزشک با توجه به شرایط حیوانات‌خانگی، محیط، نوع تغذیه، حساسیت نژادی، فصل و غیره در برنامه واکسیناسیون دوره‌ای استفاده گردد. همچنین می‌توان با استفاده از واکسیناسیون داخل‌بینی در سن دو هفتگی با ایجاد ایمنی موضعی (مخاطی) و پدیدۀ وایرال اینترفرانس (Viral interference) با اشغال گیرنده‌های ویروسی و باکتریایی مانع از ورود پاتوژن‌ها از طریق مخاطات (دهان، چشم، بینی) به داخل بدن و رسیدن به دز عفونی گردید. پس از آن در سن چهارهفتگی از واکسن دوگانه پاروویروس+دیستمپر استفاده شود. برنامۀ واکسیناسیون کاربردی با ایجاد سریع‌ترین ایمنی، راه‌حل حفظ سلامتی پت شما خواهد بود. از دامپزشک خود بخواهید تا از بهترین، سریع‌ترین، ایمن‌ترین و کاربردی‌ترین واکسن‌های موجود برای سگ شما استفاده کند. به‌روز نگه داشتن برنامۀ واکسیناسیون، نه تنها از سگتان محافظت می‌کند، بلکه می‌تواند به جلوگیری از انتشار پاروو و سایر ویروس‌ها به دیگر سگ‌های منطقه شما نیز کمک کند.
Reference
https://www.avma.org/resources-tools/pet-owners/petcare/canine-parvovirus